زیارت و انتظار
زیارت به معنای دیدار یا قصد دیدار است . به عبارت دیگر زیارت عزیمتی ظاهری یا باطنی برای دیداری معنوی است با پیامبران ، امامان ،معصومان، صالحان، درگذشتگان و اماکن متبرکه و مشاهد مشرفه و عتبات عالیات. زیارت و حضور و دیدار در فرهنگ اسلامی ، عبادت است چه با زندگان یا درگذشتگان یا اماکن خاص . این است که حتی نگاه به والدین ، نگاه به عالم ، نگاه به امام، نگاه به کعبه و نیز زیارت قبور پیامبر و امامان و معصومان علیهم السلام و زیارت شهدا و اهل قبور از صالحان و عالمان و مؤمنان هم عیادت و موجب تقرب شمرده شده است.برای دگر اندیشان بسیار موجب شگفتی است که دینداران چگونه با رهبران دینی خود حتی پس از حیات دنیوی ایشان ، پیوند داشته و با شور و اشتیاق به دیدار آنان می شتابند و با آنان سخن می گویند و حاجت می خواهند و نتیجه می گیرند.از شگفتی های جهان است زیارت بیش ازشانزده ملیون زائر در روز اربعین از حرم سالار شهیدان در کربلا ان هم با آدابی خاص و بعضا پیاده و زیارت ملیونها نفر از سراسر جهان از بارگاه امام هشتم و البته زیارت کعبه و حرم شریف نبوی و بقیع و ...و شگفت تر وقایع و رویدادهای مبارک مترتب بر این زیارت هاست در این دنیا همچون کرامات و معجزات و شفاها و در آن دنیا که شفاعت و دستگیری است. زیارت همچون هر عمل استحبابی دیگر می تواند به نیابت از فرد یا افراد دیگر انجام شود بویژه از سوی امامان و صالحان و اساتید و مومنان و ذوی الحقوق و درخواست کنندگان و ملتمسان و حق داران .اما بهترین نیابت نیابت از صاحب الزمان سلام الله علیه است که ولیّ نعمت و حقدار اصلی ماست که چنین زیارتی از لحظه نیت تا پایان آن، مدرسه سازندگی و نردبان معنویت و تقوی خواهد بود.
منتظر در هر زیارتش ، هنگام عرض حاجت، نخستین و آخرین و اصلی ترین خواسته اش ، ظهور بقیة الله ارواحنا فداه است و بودن در زمره یاوران و حامیانش. این است که مثلا زائر آستان حسینی هر بار در زیارتش ارزو می کند طالب خون او شود در کنار امام منصور از آل محمد(ص) حجة بن الحسن العسکری ،  که دادرس  مظلومان و منتقم خون شهیدان است.....

نادان، نامتعادل است

امام علی (ع) می فرماید: « لاترى الجاهل الا مفرطا او مفرطا» همیشه جاهل یا افراطگر یا تفریط کننده است(نهج البلاغه، حکمت 70).اعتدال و میانه روى در شؤون مختلف زندگى، از صفات حمیده است که ناشى ازآگاهى و تفکر صحیح مى باشد. تندروى و زیاده روى و در طرف مقابل سستى وکندروى از صفات رذیله و ناشى از عدم آگاهى و نداشتن تفکر صحیح است. 

ذلت نادانى

همچنین او می فرماید :« اذا ارذل الله عبدا حظر علیه العلم» (نهج البلاغه، حکمت 288) هر گاه خداوند بنده اى را به خاطر گناهانش پست شمارد، علم و دانش را از او منع مى کند. علامه مجلسى رحمه الله در توضیح مى گوید: « ای لم یوفقه لتحصیله» (بحارالانوار، ج 1، ص 196) او را موفق به تحصیل دانش نمى کند. مستفاد از آیات کریمه قرآن، این است که خداى تعالى، دل هایى را به دلیل کفر،نفاق، تجاوز و ستمکارى مهر مى زند، به طورى که دیگر از قبول و پذیرش حق محروم مى گردند. (اعراف (7) آیه 100، توبه (9) آیه 87، یونس (10) آیه 74، نحل (16) آیه 108، غافر (40) آیه 35)

سعد از امام باقرعلیه السلام روایت کرده که فرمودند: « ان القلوب اربعة: قلب فیه نفاق وایمان وقلب منکوس وقلب مطبوع وقلب ازهر اجرد. فقلت ما الازهر؟ قال: فیه کهیئة السراج فاما المطبوع فقلب المنافق واما الازهر فقلب المؤمن ان اعطاه شکر وان ابتلاه صبر واما المنکوس فقلب المشرک ثم قرا هذه الآیة «افمن یمشى مکبا على وجهه اهدى امن یمشى سویا على صراط مستقیم » فاما القلب الذی فیه ایمان و نفاق فهم قوم کانوابالطائف فان ادرک احدهم اجله نفاقه هلک وان ادرکه على ایمانه نجا» (اصول کافى، ج 2، ص 422، باب فى ظلمة قلب المنافق) ترجمه: همانا دل ها چهارگونه اند: دلى که در آن نفاق و ایمان است و دلى که وارونه است و دلى که مهرخورده و چرک و زنگار روى آن را پوشیده است و دلى که تابناک و پاکیزه است. عرض کردم: دل تابناک کدام است؟ فرمود: دلى که چون چراغى در آن است و اما دل مهرخورده، دل منافق است و امادل وارونه دل مشرک است. سپس این آیه را خواند: افمن یمشى مکبا على وجهه اهدى امن یمشى سویا على صراط مستقیم. (119) اما آن دلى که در آن ایمان و نفاق، هر دو هست دل مردمى است که درشهر طایف بودند، پس هر کدام در حال نفاق مرگش مى رسید هلاک بود، و اگر در حال ایمان اجلش مى رسید رستگار بود. علامه مجلسى رحمه الله در شرح «قوم کانوا بالطائف » مى گوید: « وذکرهم على التمثیل والمراد بهم الشاک ومن یتعبد الله على حرف» (مرآة العقول، ج 11، ص 260).

حسین جان ...

به حرمت تو ...

نه به شعبان شهادتی افتاد 

و نه به محرم ولادتی ...

مبلغان شیطان (توضیح تشکیلات بهاییت)

پس از مرگ عباس افندی (عبدالبها) در دوم ذیقعده 1309 (1921 م) شوقی افندی 27 نفر از بزرگان بهایی را به منظور حفاظت و تبلیغ امر بهاء الله با عنوان «ایادی امر الله» انتخاب کرد.

شوقی افندی بر خلاف وصایای عباس افندی جانشینی برای خود معین نکرد و در نتیجه پس از مرگ وی بین بهاییان کشمکشی شدید به وجود آمد.

بسیاری از احباب باب ولایت امرالله را مسدود دانستند و سال 1342 ه. ش در لندن کنفرانسی از رؤسای بهایی در محل تشکیل دادند و نه نفر از اعضای بیت العدل موعود را انتخاب کردند. (1)

ولی امرالله و همچنین ایادی امرالله جایگاه مهمی را در تاریخ بهایی بر عهده دارند. شوقی در توقیع نوامبر 1927 دربارة جایگاه ولی امرالله و ایادی تصریح می‌کند: «ای احبای الهی! تعیین ایادی امر الله و تنفیذ احکام مقدسه شریعت اله و تشریع قوانین متفرقه از منصوص کتاب اله و انعقاد مؤتمر بین المللی پیروان حضرت بهاءالله و ارتباط جامعه بهایی به انجمن‌های متفرقه علمیه و ادبیه و دینیه و اجتماعیه کل به تشکیل و استقرار بیت العدل اعظم الهی در ارض مقدس در جوار بقاع مرتفعه علیا منوط و معلق است زیرا این معهد اعلی سرچشمه اقدامات و اجراییات کلیه بهاییان است.» (2)

وی انتخاب ایادی امر الله را از وظایف ولی امر الله بر می‌شمرد و می‌گوید: «... ایادی امر اله را باید ولی امر اله تعیین و تسمیه کند (3)» و تأکید می‌کند که: «مقدر است که دو وظیفه مقدس خودیعنی حفاظت و تبلیغ امر حضرت بهاء الله را تحت نظر مراقبت ولی امر اله انجام دهند.» (4)

ادامه مطلب...

حضرت زهرا در نگاه اهل بیت (علیهم السلام)

از نگاه پیامبر صلوات الله علیه و اله 

 در روایات مختلف از پیامبر اسلام (ص) نقل شده است: «ان الله لیغضب لغضب فاطمه و یرضـى لرضاها؛ خداوند به هنگام خشمگین شدن فاطمه خشمگیـن مـى شـود؛ و هنگام خـشنـودى او خـشنود مى گردد.» (1)  هم چنیـن نقل شده است: «انها بضعه منى یوذینى ما آذاها(2)؛ او پاره تـن من است ، هر که او را آزرده نمـایـد، مـرا آزرده کـرده است. » (2)

ادامه مطلب...

امشب به عشاق حسین،زهرا دهد مزد عزا 

بک عده را درمان دهد، یک عده بخشش در جزا

یک عده را مشهد برد ، یک عده را دیدار حج

باشد که مزد ما شود، تعجیل در امر فرج